Każdy z nas szuka idealnej dla siebie pracy i nawet gdy posiadamy godne źródło utrzymania, to nie przeszkadza nam to w rozglądaniu się za czymś lepszym. Pragniemy przecież cały czas się rozwijać i osiągać coraz to większe sukcesy zawodowe. Moim zdaniem wszystko w życiu ma swój czas i jesteśmy czasem zmęczeni trwaniem w jednym miejscu, oraz osobami, w których towarzystwie przebywamy przez kilka długich lat.

Człowiek jest istotą stadną i lubi przebywać w towarzystwie innych ludzi, a nawet tego potrzebuje, lecz gdy ktoś nas wkurzy i zdenerwuje do granic, coś w nas pęka i z reguły nie wraca już nigdy do tego samego stanu, na którym było przed daną sytuację. Bardzo często wypalamy się w pracy i potrzebujemy zmienić otoczenie. Dzieje się tak dlatego, że towarzyszy nam mnóstwo stresu i różnego rodzaju zmartwień.

Gdy pewna osoba lub cała ich grupa kojarzy nam się źle, ciężko na dłuższą metę udawać zadowolenie i pokazywać, że wszystko jest ok. Zastanawiamy się więc wtedy, kiedy złożyć wypowiedzenie z pracy i zmienić otoczenie, ponieważ gdy robi się toksycznie i nieprzyjemnie, to robimy na złość nie tylko sobie, ale także całemu otoczeniu i szefostwu, przez to, że nie jesteśmy tak efektywni, jak wtedy gdy wszystko układało się dobrze.

Jeśli byliśmy dobrymi pracownikami i utrzymywaliśmy bardzo naturalne kontakty z naszym szefem lub szefową, nie powinniśmy mieć żadnych problemów z wypowiedzeniem z pracy i powinniśmy się rozejść w zgodzie, oraz dobrą notatką w dokumentach, które będą się za nami ciągnąć podczas poszukiwań innej pracy. Wypowiedzenie powinniśmy złożyć z reguły od miesiąca, do dwóch przed dniem, w którym będziemy chcieli zakończyć definitywnie naszą współpracę z daną firmą.

Kiedy złożyć wypowiedzenie z pracy

Najlepiej jest po prostu poinformować zatrudniającą nas osobę w odpowiednim momencie, że chcemy zmienić coś w swoim życiu i czas się powoli rozstać. Normalna rozmowa i szczere podejście do sprawy, to idealne rozwiązanie i dzięki temu powinniśmy dogadać się szybko. Jeśli byliśmy bardzo dobrym pracownikiem, to informacja o naszym odejściu z pewnością zmartwi wiele osób w firmie, lecz to normalna kolej rzeczy i nie powinniśmy myśleć tymi kategoriami tylko robić swoje.

Najważniejszą kwestią podczas rozwiązywania umowy jest to, żebyśmy jak najwcześniej, gdy tylko stwierdzimy, że czas się rozstać, poinformowali o tym w firmie. Musimy bowiem pamiętać, że bardzo ciężko będzie nam odciąć się od starego zajęcia i obowiązków z dnia na dzień i będziemy musieli pracować tam jeszcze miesiąc, lub dwa, a w wyjątkowych przypadkach nawet 3 miesiące.

Tylko trwają bowiem okresy wypowiedzenia i musimy być świadomi, że im wcześniej poinformujemy o chęci zmiany otoczenia, tym lepiej dla nas. Miałem kiedyś sytuację tego typu, że praca w jednej z firm zaczęła mnie przygniatać i odbijała się na moim nastroju, oraz nawet zdrowiu. Pracowałem bardzo często na nocki i zarabiałem tam stosunkowo mało, jak na tego typu zajęcie, w którym bądźmy szczerzy, trzeba oddać dużo zdrowia i dać z siebie dużo mobilizacji, oraz samozaparcia.

Inaczej wygląda to w przypadku, gdy pracujemy po nocach, lub wykonujemy jakiś bardzo ciężki i odpowiedzialny zawód, ale zarabiamy sporo pieniędzy. Wtedy patrzymy na to spokojniej, gdyż wiemy, że warto to robić i do naszego portfela wpadają przynajmniej jakieś sensowne pieniądze. Trwałem niestety w tej pracy za długo i przez to mocno się wypaliłem, a wszyscy ludzie wokół zamiast zwykłych pracowników, stali mi się wrogami.

Ogólnie rzecz biorąc klimat w tamtej firmie był naprawdę bardzo kiepski. Szala goryczy przelała się trochę za późno, bo musiałem czekać na tą decyzję ponad 3 lata. Zrezygnowałem i na całe szczęście udało zrobić to z dnia na dzień, a ja nie musiałem pracować tam jeszcze przez 3 miesiące. Po zmianie pracy wszystko się ułożyło i stałem się człowiekiem, spokojniejszym i bardziej pewnym siebie.

To też swego rodzaju drogowskaz dla ludzi, którzy przez wiele długich lat pracują w jednym zakładzie i boją się podjąć ryzyka odejścia i zmiany pracy, ponieważ obawiają się, że nie uda im się znaleźć innego zajęcia i że zostaną bezrobotni. W moim odczuciu nie mamy prawa bać się złożyć wypowiedzenia z pracy i powinniśmy iść za głosem serca, gdy czujemy, że nasz czas w danej firmie skończył się, a my potrzebujemy nowych wyzwań zawodowych i nowego towarzystwa.
Wszak tylko to może zmienić nasze nastawienie na bardziej pozytywne i dać nam większą mobilizację do pracy, oraz siłę na realizowanie siebie z uśmiechem na twarzy, oraz mobilizację dalszego rozwoju osobistego.

Poszukiwanie pracy to czas, który czeka w życiu niemalże każdą osobę. Najpierw człowiek uczy się, zdobywa wiedzę teoretyczną, by przystąpić później do weryfikowania jej w praktyce. Edukacja zaczyna się tak naprawdę już od najmłodszych lat. Małe dzieci uczą się mówić, rozpoznawać twarze czy dźwięki. Później przychodzi okres przedszkolny i dzieci poznają liczby, litery, dni tygodnia czy miesiąca.

Tajemnicę przestają stanowić też godziny na zegarze. Po tym okresie każdy idzie do szkoły podstawowej. To okres intensywnego przyswajania wiedzy z zakresy języka ojczystego, obcego, matematyki czy przyrody i informatyki. Do niedawna uczeń po podstawówce kończył gimnazjum i szedł do szkoły średniej. Teraz jednak, w wyniku przeprowadzenia reform, po podstawówce od razu przechodzi się do zawodówki, technikum bądź liceum.

Wszystko w zależności od wyboru jednostki, z pomocą opiekunów bądź bez. Po skończeniu szkoły średniej ludzie sami decydują czy chcą iść już do pracy czy też edukować się dalej w szkołach wyższych. Co więcej, wybór studiów jako dalszej drogi wcale nie oznacza, że dana osoba musi zrezygnować w tym okresie z podjęcia pracy. Coraz częściej bowiem studenci dorabiają sobie już w okresie studiów. Należy podkreślić w tym momencie, że nie dotyczy to jedynie osób uczących się zaocznie.

Pracodawcy są skłonni układać grafiki studentom dziennym w taki sposób, aby mogli przyjść do pracy nawet na dwie bądź trzy godziny. Poza tym istnieje możliwość odpracowania w weekendy. Studenci często wybierają pracę w handlu czy usługach. Nieraz jednak podejmowany zakres obowiązków nie przypada im do gustu bądź nie są w stanie pogodzić zatrudnienia z nauką. Wtedy decydują się na porzucenie pracy i często stają przed problemem: wypowiedzenie umowy o pracę jak napisać. Tutaj z pomocą niejednokrotnie przychodzi internet.

Popularne przeglądarki proponują na wielu stronach specjalnie stworzone w celu pomocy pracownikowi, gotowe szablony wypowiedzeń. Warto zachować w tego rodzaju piśmie wszelkie aspekty formalne, takie jak dane pracownika, zwrot do pracodawcy czy data i miejscowość. W samym podaniu można też podać powód rezygnacji z pracy, ale nie jest to warunek konieczny. Tu istotne są jednak inne kwestie.

Pismo musi być przede wszystkim przekazane przełożonym w zgodzie z obowiązującym na umowie o pracę okresem wypowiedzenia. To ważne, bo pracodawca ma wtedy czas, żeby zaleźć inną osobę w miejsce rezygnującego. Nieraz jednak czekanie na rozwiązanie umowy jest niemożliwe, gdyż rezygnujący potrzebuje zrezygnować z pracy niemalże natychmiastowo. Można wtedy spróbować porozumieć się z pracodawcą, który pozwoli odejść bez żadnych konsekwencji. Co więcej, w takiej sytuacji zachowane zostaną dobre relacji między pracownikiem, a pracodawcą.

Warto w tym momencie odnieść się też do samego etapu szukania pracy. To czasem okres niezwykle nerwowy, gdyż nie zawsze udaje znaleźć się wymarzone zajęcie od razu. W okresie poszukiwań warto zadbać przede wszystkim o solidny grunt, jakim jest przygotowanie porządnego CV. Nieraz można pokusić się o list motywacyjny, którego oczekują niektórzy pracodawcy. Dobrze skonstruowane CV pokazuje nas w oczach przyszłego pracodawcy, jako osobę kompetentną i wiedzącą czego oczekuje.

Nie powinno z pewnością zawierać błędów ortograficznych, interpunkcyjnych czy stylistycznych. Nie warto też kłamać w tego rodzaju dokumencie, gdyż podczas rozmowy pracodawca szybko zorientuje się, że przeceniamy swoje umiejętności. Kwestia ta dotyczy też wypisywanych w CV zainteresowań. Jeśli nigdy nie wspinaliśmy się po górach, nie piszmy w CV, że wspinaczki górskie są naszą pasją.

Kiedy uda się już znaleźć wymarzoną pracę warto starać się utrzymywać dobre relacje z członkami zespoły, w którym działamy. Nie zawsze jest to jednak możliwe i nie zawsze konieczne. Jeśli dana osoba chce dalej pracować w wybranej firmie powinna starać się rozwijać swoje umiejętności po to, by móc awansować. Jeśli jednak nie spełnia się na danym stanowisku może prosić o przeniesienie.

Czasem jednak zabiegi takie nie pomagają i pracownik zmuszony jest do rozwiązania mowy o pracę, o czym była mowa już wcześniej. Tu jeszcze raz podkreślić należy dbałość o zachowanie kwestii formalnych, takich jak zwrócenie uwagi na obowiązujący okres wypowiedzenia. W trakcie poszukiwań kolejnej pracy należy zadbać o to, by warunki zatrudnienia były odpowiednio omówione i ustalone z przyszłym pracodawcą. Niedopowiedzenia prowadzą bowiem później do niezadowolenia obu stron i braku rozwoju pracownika, który przyczynia się do sukcesu firmy.

Praca wypełnia niemalże połowę naszego życia. Mimo iż w teorii spędzamy w niej zazwyczaj te osiem godzin dziennie, nieraz zostajemy na nadgodzinach, zabieramy ze sobą pewne projekty do domu, a nawet podczas odpoczynku myślimy o czekających na nas obowiązkach. Doskonale o tym wiemy, dlatego próbujemy znaleźć dla siebie taką pracę, która dawałaby nam pełną satysfakcję i stabilizację.

Niejednokrotnie ją zmieniamy, za każdym razem musząc ponownie udać się na rozmowę kwalifikacyjną. Odpowiednie przygotowanie do takiego spotkania zwiększy nasze prawdopodobieństwo uzyskania zatrudnienia. Myślmy nie tylko o zdobyciu wielu informacji na temat samej firmy, ale też o swojej ogólnej prezencji, na którą każdy potencjalny pracodawca zwróci uwagę. Rozmowa o pracę jak się ubrać – musimy koniecznie rozważyć tę kwestię.

Estetyka to podstawa

Nie ma nic gorszego od niechlujnego wyglądu. Nawet najpiękniejsze stroje, które kupiliśmy za kilka tysięcy złotych w najmodniejszych salonach, na nikim nie zrobią dobrego wrażenia, jeśli nie będą estetyczne. Pognieciona koszula, wyglądająca niczym wyjęta prosto z kosza na pranie, niewielka plama na dekolcie czy przetarte mocno spodnie – to wszystko wpływa negatywnie na odbiór naszej osoby. Zadbajmy zatem o schludność swojego stroju. Na kilka dni przed spotkaniem wrzućmy wybrane rzeczy do pralki.

Jeśli którąś z nich zdarzy nam się raz jeszcze założyć, wypierzmy ją po prostu ręcznie. W dniu spotkania każdy element garderoby dokładnie wyprasujmy, szczególnie jeśli mamy zamiar ubrać na siebie garnitur, marynarkę bądź ubrania wykonane z cienkich materiałów.

Sprawdźmy, czy nie występują na nich żadne plamy czy nawet drobne zabrudzenia bądź czy ze spodni lub koszulek nie wystają żadne nitki (możemy je zawsze szybko przyciąć). Zadbajmy również o swoje obuwie, o którym często niestety zapominamy. Wyszorujmy je miękką szczotką, następnie myjąc je specjalnym preparatem. Osuszmy i sprawdźmy, czy na ich powierzchni nie pojawiły się żadne zacieki. Jeśli nie – spokojnie możemy je założyć.

Ogólne zasady

Inne zasady tyczą się mężczyzn, a zupełnie inne kobiet. Panowie zwykle nie mają problemów z wybraniem odpowiednich strojów na rozmowy kwalifikacyjne. Zakładają na siebie zwykłe garnitury – dopasowane marynarki oraz proste spodnie, dobierając do nich schludne i jednokolorowe koszule. Taki zestaw możemy urozmaicić krawatem bądź muszką, jeżeli firma, do której się wybieramy, jest wysoko postawionym przedsiębiorstwem, w którym podobne stroje pracownicy noszą na co dzień.

Uważajmy jednak, aby nie przesadzić z elegancją. Starając się o pracę w markowym sklepie odzieżowym, nie wypadniemy zbyt dobrze, przychodząc na spotkanie w prostym garniturze. W takim przypadku możemy sobie pozwolić na nieco większe szaleństwo – połączenie nietypowych barw czy zastosowanie nowoczesnych dodatków. Klasyczna marynarka zestawiona z lekko wytartymi dżinsami i eleganckimi butami zrobi na naszym potencjalnym pracodawcy świetne wrażenie.

Skoro inne zasady tyczą się kobiet, jeśli należymy do grona płci pięknej, musimy ubrać się nieco inaczej. Najbezpieczniejszym wyborem będzie klasyczna spódnica, koszula i buty na wyższym obcasie. Uważajmy jednak w szczególności na długość swojej kreacji. Miniówki zostawmy sobie na imprezy, a bardzo długie spódnice, mimo iż tak modne w tym sezonie, lepiej póki co odłóżmy wgłąb szafy.

Zdecydujmy się na ponadczasową klasykę.

Spódnica powinna przykrywać nam kolana, ale nie może ciągnąć się po ziemi. Najlepsza będzie ta z wysokim stanem – ukryje nasz większy brzuszek, wyrówna całą sylwetkę, zmniejszy widoczność boczków i zaprezentuje się bardzo estetycznie. Dopasujmy do niej prostą koszulę. Uważajmy na to, by miała ona przynajmniej mały rękawek, gdyż gołe ramiona nie są dobrze widziane na rozmowach kwalifikacyjnych.

Aby cała sylwetka nabrała lekkości, załóżmy na nogi buty na wyższym obcasie. Mogą to być ponadczasowe szpilki, ale tylko wtedy, jeśli naprawdę potrafimy na nich chodzić i nie wyglądamy w nich tak, jak gdybyśmy ubrały je po raz pierwszy w życiu.

Rozmowa o pracę jak się ubrać – wbrew pozorom nie jest to specjalnie skomplikowane zadanie. Wystarczy trzymać się pewnych zasad, aby na takich spotkaniach zawsze prezentować się estetycznie, schludnie i „na miejscu”.
Mając natomiast do wyboru dwa zestawy ubrań – jeden prosty, drugi bardziej oryginalny – ten pierwszy będzie na pewno lepszym wyborem. Mimo iż klasyka niektórym osobom wydaje się nudna, to ona zawsze i wszędzie doskonale się sprawdza, dlatego z nią nie da się popełnić gafy.